Erkan Özgen
Antrepo No.3
Feriköy Rum Okulu

1971 Mardin. Diyarbakır'da yaşıyor.

Erkan Özgen'in yapıtı, Diyarbakır'da yaşamanın gündelik gerçeklerini ve bir dizi toplumsal sorunu gündeme getiriyor. Diyarbakır'da nüfusun çoğunluğunu Kürtler oluşturuyor. Bazı tahminlere göre şehrin nüfusu, bölgedeki çatışmalar sonucunda 1990'da 400.000'den 1997'de 1.5 milyona çıkmış durumda. Bugün tahmin edilen işsizlik oranı % 40. Robben (2008), Köken (2008) ve Nefes (2008) adlı videoların tümü, devletin baskıcı doğasını araştırıyor.
Köken, ulusal birlik duygusunu zorla kabul ettirme mekanizmalarını açığa çıkarıyor. İspanya'da çekilen film, bir grup kaçak Afrikalı erkek göçmeni bir parkta yürürken ve aynı sloganı bağırırken izliyor: "Ne mutlu Türküm diyene." Bu söz, 1920'lerden beri Türkiye'deki tüm eğitim kurumlarında ve askeri kurumlarda her gün okunan "Andımız"ın bir parçası.
Robben, yakın zamanda kapatılan ve özellikle 1980 askeri darbesi sonrasında pek çok siyasal tutuklunun gönderildiği yer olarak ünlenen Diyarbakır cezaevinin önünde çekilmiş. Videonun başlığı, 17. yüzyılın sonundan beri Güney Afrika'da, çeşitli Hollanda kolonilerindeki tutukluları yalıtmak amacıyla kullanılan Robben Adası'na gönderme yapıyor. Apartheid döneminde aralarında Nelson Mandela'nın da bulunduğu pek çok siyasal tutuklu, Robben Adası'nda tutulmuştu. Video, yinelenen edimler gerçekleştiren genç adamları gösteren üç senaryodan oluşuyor: Biri hapishane duvarlarına, onları yerinden oynatmak istiyormuş gibi atılıyor; diğeri hapis hayatının zorluklarını dile getiren hüzünlü bir türkü söylüyor; üçüncüsüyse hapishane duvarına Michel Foucault'nun bir fotoğrafını yapıştırıyor ve düşürene kadar fotoğrafa taş atıyor.
Nefes, Diyarbakır'ın boş sokaklarında aceleyle yürüyen, yüzü siyah bir örtüyle kapatılmış bir adamı izliyor. Şehrin varoşlarına geldiğinde maskesini çıkarıyor ve korkuyla nefes alıp veriyor.